Van peperkoek en Slaven...

De laatste dag van februari begroet ons met een lichtspel van oranje in alle mogelijke schakeringen. Het daghet in den oosten, het lichtet overal. De vurige dageraad brengt dit Oudnederlandse lied helemaal tot leven...

De bus brengt ons in drie uur naar Torun, de stad van Copernicus, de stad ook van pierniki, peperkoek. 

We worden opgewacht in het museum om de geschiedenis van dit streekproduct te leren kennen en zelf onze eerste eigen peperkoek te maken. 

Na een vrije stadswandeling (waarin sommigen het geboortehuis van Copernicus bezoeken) dalen we af naar de Wisła waar de bus ons opwacht om ons naar de volgende bestemming te brengen.
Veel te vroeg nemen we afscheid van een gezellig stadje. Want dit is een uitwisseling. Proeven van een vreemd land met de bedoeling er ooit terug te keren om er dan met volle teugen van te genieten, met vrienden of familie.

Door heerlijke bossen, over kronkelige wegen rijden we naar Biskupin, de bakermat van de oorspronkelijke bevolking van Groot-Polen. 

Aan een meer ontdekte een onderwijzer in de jaren '30 van vorige eeuw overblijfselen van een paaldorp. Onder leiding van een wat onzekere, maar o zo lieve gids leren we hoe onze voorouders twee millennia geleden leefden en overleefden.

Het is al donker wanneer we weer de schoolparking oprijden. Het was een echt Vette Dinsdag. Of beter gezegd, het begin van een Vette Dinsdag. Want dat er vanavond nog veel te gebeuren staat, daar moet je als lezer niet meer aan twijfelen.